Heb jij een half, schemer-en mistig leven met een slecht en zwaar gevoel? Sleep je je doorheen de dagen? Kan jij zelf daar iets aan 'helpen'?
Stel jij je kwetsbaar op? .Liever niet. Zeker al niet in werksituaties, neen toch?
Het verhaal van J.
Er was een dingetje op het werk: als in de zin van : hij hoorde de gesprekken verstommen of gefezel achter zijn rug.
Zinnen als in 'waarom moet jij steeds vroeger weg? Of kom jij steevast te laat binnen op het werk? '
Het gemor van zijn teamgenoten is groot. Hij valt op. Goede werker weliswaar; Stillerd. Maar verdorie: altijd als laatste binnen en als eerste buiten.
Ik werd gevraagd om een privé gesprek te voeren met hem. Hij wilde wel. En vertelde mij het verhaal.
Of hij dat ook met het team wilde delen vroeg ik? "Neen"
'Why not?' Omdat hij geen medelijden wilde.
Ik benoemde de voordelen van het ‘transparant’ delen van wat er speelt; ook over privé leven als het invloed heeft op het team. Dat zij er wel iets van vonden. Dat de extra druk van hun commentaren mogelijks zijn last zwaarder maakten. Hij vertrok. Had geluisterd. Ging t wat laten bezinken zei hij. Neen nog een gesprek was niet nodig.
2 weken later kreeg ik een mailtje van hem: dat hij zich had uitgesproken tijdens een vergadering. Neen, hij had het niet droog gehouden Hij had gesproken over het feit dat zijn vrouw zwaar ziek in een instelling lag. En hij dus voor zijn 3 kinderen zorgde. Alleen. En ze absoluut aan school wilde afzetten. En als t eventjes kon ook afhalen. Het team was er stil van geworden. Later werkten ze spontaan een regeling uit. Taken her-verdeeld.. Elk een klein stukje bijdragen aan het ontlasten van zijn job. Dan kon hij gewoon later komen en ook vroeger stoppen - ook als t een drukke periode was. Ze brachten zowaar soms ook maaltijden mee die hij zo kon opwarmen. Ff rust. Ook na het werk. Hij voelde zich dankbaar. Dat hij het had gezegd. Gedurfd. Kwetsbaar zijn is een kracht.
Begrijpen van wat er speelt: bij jezelf. Het vraagt de bereidheid om geduld te hebben (in jezelf). Vertrouwen in wat zich roert en misschien je wel pijn doet. Geen oordeel te hebben (enkel waarnemen)- in staat zijn om jezelf te vergeven ook. Begrijpen wat er speelt bij jezelf: praktisch aan de slag bij jouw coach.
Heb je soms de behoefte om je hart te luchten? Dat wat op je lever ligt er uit te spuwen? Heb je het gehad en wil je de boel de boel laten? Herken je jezelf niet meer? En wil je graag dat ik samen met jou op weg ga naar jouw basis behoeftes. Werken aan jezelf : het is vaak eenzaam. Vraag hulp
Annemiek
Commentaires